-
1 куштан
1. сущ.1) ист. сове́тник ха́на (чаще всего ворожея, предсказательница)2) ист. прика́зныйкем боерса, шул солтан, кем йөгерсә, шул куштан — (посл.) кто прика́жет, тот султа́н, кто побежи́т (сообща́ть прика́з), тот прика́зный
әгәр куштан булсаң, билеңне биш җирдән җөрмәп йөр — (посл.) е́сли ты прика́зный, де́ло своё знай (букв. затыка́й подо́л за по́яс в пяти́ места́х)
куштанга ышанма, кушканга ышан — не верь прика́зному, а верь прика́зу
3) мирово́й посре́дник, вы́борщик, вы́борный ста́ростаначар куштан ил бозар — (посл.) плохо́й ста́роста испо́ртит дере́вню
4) ма́клер, сде́льщик ( при торгах)5) подхали́м, подли́за ( у начальства)6) подкула́чник7) диал. сват, сва́ха; сво́дник2. прил.1)а) уго́дливый, льсти́выйб) коке́тливыйв) проны́рливый, оборо́тистый, пробивно́й2) щеголева́тый, франтова́тый•- куштан кашык -
2 куштан итәк
вы́шитый подо́л -
3 куштан
пр1. льстивый, подхалимистый // льстец, подхалим2. кокетливый, жеманный -
4 куштан
1. сущ. льстец, подхалим 2. прил. 1) льстивый, угодливый, подхалимистый 2) жеманный, кокетливый 3) уст.мировой, посредник 4) подкулачник -
5 куштан кашык
больша́я деревя́нная ло́жка, разливна́я ло́жка -
6 quştan
куштан 1. сущ.льстец; подхалим2. прил.1) льстивый; угодливый; подхалимистый2) жеманный; кокетливый3) уст.мировой; посредник4) подкулачник. -
7 астыртын
1. нареч.1) скры́тно, скры́то, та́йно, тайко́м ( делать что); тихомо́лком, втихомо́лку, укра́дкой; тишко́м прост.; вта́йне (готовиться к чему, собирать что); исподтишка́ (наблюдать, следить); келе́йно; ти́хой са́пойастыртын эш йөртүче куштан — льстец, де́йствующий тайко́м
астыртын эзәрлекләү — пресле́довать скры́то
астыртын көнләшү — ре́вность вта́йне
2) с частицей гына имеет индив. переводы с приставкамиа) под-астыртын гына карау — подсма́тривать (подгля́дывать)
астыртын гына тыңлау — подслу́шивать/ подслу́шать
б) раз-2. прил.астыртын гына белешү — разузнава́ть/разузна́ть, разве́дывать/ разве́дать, разню́хивать/разню́хать
1) скры́тый, ти́хий || скры́тник, скры́тница, тихо́няастыртын дус — скры́тный друг
астыртын эт өрми, тешли — (посл.) ти́хая соба́ка исподтишка́ куса́ет
2) скры́тый, та́йный (враг, конкурент, завистник)3) скры́тый, та́йный ( маневр)астыртын ният — та́йное наме́-рение
астыртын көнчелек — скры́тая за́висть
••• -
8 куштанчы
См. также в других словарях:
КУШТАН — ? муж. пермяц., вят. мотыга, кайло, кирка землекопов. Толковый словарь Даля. В.И. Даль. 1863 1866 … Толковый словарь Даля
куштан — (КУШТАНЛЫК) – 1. Ялагай, тәлинкә тотучы 2. Хатын кызлар турында: ирләргә ярарга тырышучы, артык төче мөгамәләле; кыланчык 3. Рев. кадәр авылда власть вәкилләре белән арадашлык итүче һәм, ярлыларның интересларын яклаган булып, чынында байлар… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
куштан — [کشتن] 1. мирондан, маҳв кардан, ба қатл расонидан; беҷон кардани ҷондоре (мас., гов, гӯсфанд); худро ба куштан додан дониста истода худро ба хатари марг андохтан 2. хомӯш кардан (оташро, чароғро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
куштан — куштал мотыга , перм., вятск. (Даль). Из коми kuštan – то же (Вихм.–Уотила 129); см. Калима, FUF 18, 29; Меккелейн 130 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
куштан — орудие корчевки пней и обработки земли типа мотыги … Топонимический словарь Амурской области
куштан — тушкан … Краткий словарь анаграмм
қатл — [قتل] а. куштан, куштор: қатлу тороҷ, қатлу ғорат, майдони қатл, ба қатл маҳкум шудан, ба қатл ҳукм кардан, ҳукми қатл баровардан; қатли ом куштори яксараи ҳамаи мардум (марду зан, пиру ҷавон, хурду калон): аслиҳаи (яроқи) қатли ом, қатли ом… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аҷал — I [اجل] а 1. кит. муддат, мӯҳлат; вақт, ҳангом 2. ба охир расидани умр, марг; дард дигар, аҷал дигар (зарб.); аҷали муаллақ марги ногаҳонӣ; аҷал расидан умр ба интиҳо расидан, марг наздик шудан; агар аҷал амон диҳад зиндагиву саломатӣ бошад, агар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
буғӣ — I [بوغي] мансуб ба буғ; батареяи буғӣ батареяе, ки ба воситаи буғ гарм карда мешавад II [بوغي] :буғӣ кардан а) бо даст ё ресмон гулӯи ҷондорро фишор дода, роҳи нафаси ӯро банд кардан (барои куштан), хафа карда куштан; нафасгардон кардан; б) кин.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гардан — [گردن] 1. қисме аз бадан, ки байни сар ва танаи одам, ҳайвонот, парандагону хазандагон ва м.ин. воқеъ аст 2. ҷои танги байни даҳон ва шиками зарфҳо, гардани зарфҳо ва асбобҳои дигар: гардани кӯза, гардани шиша; ба гардани… ба зиммаи…, ба ӯҳдаи…;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
куш — I [کش] 1. асоси замони ҳозира ва сиғаи амр аз куштан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои кушанда: одамкуш, говкуш II [کش] куштан, кушиш, қатл; ҳукми куш ҳукми суд (маҳкама) дар бораи ба қатл расонидани касе (ҳамчун ҷазои олӣ) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ